Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Cuscuta scandens & Jacobaea vulgaris

fotò
fotò
Péu-de-lin(-escaladaire)

Cuscuta scandens

Convolvulaceae

Àutri noum : Péu-de-lin, Péu-de-damo, Barbo-de-mouine, Rasco, Cuscuto.

Noms en français : Cuscute volubile, Cuscute du Bident.

Descripcioun :
Aquéu péu-de-lin trachis pulèu dins li mitan umide. Si tijo soun jauno aranjado e sis enflourejado en grumicelet fan de 8 à 15 mm. Se recounèis peréu que sis estigmate soun en massugueto. Li flour soun blanco o jaunasso. Li boursèu fan de 2,8 à 3,8 mm.

Usanço :
Li péu-de-lin soun pas acampa au nostre. Caupon un glucoside, la cuscutino, qu'ajudo à caga e à secreta la bilo. La cuscuto de Chino, Cuscuta sinensis, èi vertuouso contro li proublèmo de proustato e d'ourmono encò lis ome o li femo. Se chabis en gelulo .

Port : Grando erbo
Taio : 50 à 150 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Cuscuta
Famiho : Convolvulaceae


Ordre : Solanales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 8 à 15 mm
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Avoust à setèmbre

Liò : Champ - Ribiero - Escoumbre e proche dis oustau - Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Cuscuta scandens Brot., 1804

fotò
fotò
Erbo-de-sant-Jaume

Jacobaea vulgaris

Asteraceae Compositae

Autre noum : Erbo-de-sant-Jaques.

Nom en français : Séneçon jacobée.

Descripcioun :
Planto pulèu grando que trachis, au nostre, dins li prado de basso mountagno. Fai uno enflourejado en pinceloun. Coumpara emé lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto forço coumun e qu'a de bratèio escartado, o emé l'erbo-de-sant-Jaume-bastardo que rèsto en plano e flouris mai tardié.

Usanço :
L'erbo-de-sant-Jaume es uno planto empouisounanto que caup d'alcalouïdo pirolizidinico proun marrit pèr lou fege. En generau li bèsti l'esbrouton pas que recounèisson soun óudour. Lou dangié èi pulèu dins lou fen qu'aqui perd soun óudour, mai pas lis alcalouïdo. Lou mai estounant èi qu'èro utilisa pèr sougna li mau d'estoumac di chivau (sant-Jaume).

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 25 mm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Basso mountagno - Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Jacobaea vulgaris Gaertn., 1791 (= Senecio jacobaea L., 1755 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
RRR
RR
R
RR
R
RR
R

Cuscuta scandens & Jacobaea vulgaris

CC
C
C
C
C
C
R
RR

Coumpara Péu-de-lin(-escaladaire) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-sant-Jaume emé uno autro planto

fotò